నేనూ నాన్న గెస్ట్ హౌస్ లో తాగి పడుకోని. మర్సటి రోజు ఉదయం 5:00 కి లేచి ఇంటికి వెళుతుండగా.
నేను : నాన్న రాత్రి మనం మాట్లాడుకుంది నీకు గుర్తు ఉందా.
నాన్న : ఎంట్రోయ్, అంటే మీ నాన్నకి తాగింది ఏకువై మాట్లాడాడు అనుకున్నవా.
చెపాను గా మీ అమ్మ మీద నాకు ఏ ఇంట్రెస్ట్ లేదు, నీ ఇష్టం వచ్చింది చేస్కో.
నేను : ధన్యవాదాలు నాన్నా, అని బైక్ గుడి వైపు తిప్పను.
నాన్నా : రేయ్ రేయ్ అటు యెందుకు.
నేను : నా ప్లాన్ స్టార్ట్ చెయ్యడానికి, అంటూ గుడి దగ్గరికి వెళ్లి బండి ఆప.
నాన్న : గుడికి తీస్కోచావ్ ఏంటి రా.
నేను : ఇక్కడే ఆగు నాన్న అని పకనే గుడి బైట కూర్చునే ఒక స్వామీజీ అక్కడ పడుకొని ఉంటాడు. నేన్ అతని దగ్గరికి వెళ్లి.
నేను : స్వామీజీ అని లేపా.
స్వామీజీ : చెప్పు బాబు ఏం కావాలి.
నేను : నేను చెప్పింది చేస్తే, 50 వీలు ఇస్తా. ఇదిగో అడ్వాన్స్ 10 వాయిలు అని ఇచ్చా.
స్వామీజీ : ఏం చెయ్యాలో చెప్పు అని, నా చేతిలో ఉన్నా డబ్బు కట్ట తీస్కోని. కన్లకి హడుకొని, సంచిలో వేసుకున్నాడు.
నాకు తెలుసు అమ్మ నాన్న కి తగిలిన దెబ్బలు చూసి కాచితంగా గుడి కి వెళ్లి. అయన పేరు మీద అర్చన చేడం అంటుంది అని.
నేను : నేను కాసేపటి తరువాత, మా అమ్మ తో ఇక్కడికి వస్తా. అదిగో అక్కడ నిలబడ్డాడు చూశావా మా నాన్న. అయ్యానాకి దెబ్బలు తగిలాయి, అయెనా కోసం అమ్మ అర్చన చేసి దానికి నాతో వస్తాది కాచితంగా.
అప్పుడు నువ్వు ఏం మాట్లాడతావో తెలీదు కానీ, తన మొగుడు అక్కడ నిలబడ్డ మా నాన్న కాదు. తన కోసం పుట్టిన మొగుడిని నేనే అని తన మనసు మార్చేయాలి.
స్వామీజీ : ఒక క్షణం ఆలోచించి, సరే నాకు అర్దం అయింది. ఇక నేను చూసుకుంటా నాకు వదిలేయ్.
నేను : మల్లి బైక్ దగ్గరికి వెళ్లి, నాన్న వెల్దామా.
నాన్న : ఏం మాట్లాడవు రా ఆ స్వామీజీ తో, డబ్బు కూడా ఇచ్చినట్టు ఉన్నావ్.
నేను : నీకే అర్దం ఆవుది లే, కంగారు పడకు. నువ్వు మాత్రం ఇంటికి వెలగానే యాక్టింగ్ స్టార్ట్ చెయ్.
నాన్నా: హ్మ్, సార్.
మేము ఇద్దరం ఇంటికి వెళ్ళాం. అమ్మ స్నానం చేసి, తలకి టవల్ కట్టుకొని వాకిట్లో ముగ్గు వేస్తు ఉంది. మా బైక్ సౌండ్ విని వెనకకి తిరిగింది. అప్పుడు అమ్మ నాన్న మొహం చూసి.
అమ్మ : ముగ్గు డబ్బ కింద పడేసి, ఓరి దేవుడా ఏం అంది ఏంటి ఆ దెబ్బలు అని మా బైక్ దగ్గరికి వచ్చింది.
నేను : నాన్న నటన మొదలు.
నాన్నా : హ్మ్మ్ సరే సారే.
అమ్మ : ఏం మాట్లాడరు ఏంటి వినయ్.
నాన్న : రాధ యాక్సిడెంట్ అయింది.
అమ్మ : అమ్మో అమ్మో దేవుడా, నీకు నా పూజలో ఎక్కడ కోపం వచ్చింది అయ్యా. నా బర్త కి ఇంత శిక్ష వేసావ్ అంది.
నేనూ అమ్మా నాన్న నీ ఇంట్లోకి తీస్కెల్లి, పడక గదిలో పడుకో పెట్టాం.
నేను : అమ్మ కాస్త ఫస్ట్ ఎయిడ్ కిట్ తీస్కు రా అన్నాను.
అమ్మ ఫస్ట్ ఎయిడ్ బాక్స్ టిస్కు రావడానికి హాల్ కి వెళ్ళింది.
నేను : నాన్న ఇప్పుడు అమ్మ వచ్చి నీ పేరు మీద అర్జెంట్ గా గుడికి వెళ్లి అర్చన చెయ్యాలి అని అంటుంది చూడు.
అమ్మ ఫస్ట్ ఎయిడ్ కిట్ తీస్కోని వచ్చి.
అమ్మ : వినయ్ మీ నాన్నకి నేను మందు రాస్తా లే కానీ నువ్వు వెళ్లి త్వరగా స్నానం చేసి రా. గుడికి వెళ్లి మీ నాన్న పేరు మీద అర్జంట్ గా అర్చన చెయ్యాలి.
నాన్న : నా వైపు చూసి, సూపర్ గెస్ రా.
అమ్మ : ఏంటి?
నేను : ఏం లేదు రెస్ట్ తీసుకుంటా అంటున్నాడు.
అమ్మ : హ్మ్మ్ సరే నువ్వు త్వరగా వెళ్లి స్నానం చేసి రా రా. నాకు కాలు చెయ్యి ఆడడం లేదు.
నేను సరే అని వెళ్లి స్నానం చేసి వచ్చి అమ్మ నీ గుడికి తీస్కెల్లి. అక్కడ అమ్మ నాన్న పేరు మీద అర్చన చూపించక. నేను బైక్ పార్కింగ్ దగ్గరికి ముందే వెళ్లిపోతు, నేను డబ్బులు ఇచ్చిన స్వామీజీని కలిసి.
నేను : స్వామీజీ తో తను వస్తుంది, తనని చూశావ్ గా లోపలికి వెళ్ళే తపుడు.
స్వామీజీ : హ్మ్మ్ చూసా, నువ్వు వెళ్ళు నేను చూసుకుంటా.
అమ్మా స్వామీజీ ని దాటి వెళుతుండగా, స్వామీజీ యాక్టింగ్ స్టార్ట్ చేసాడు.
స్వామీజీ : అర్చన చేసి నీ మొగుడిని కాపాడాను అనుకోవా హ హ హ. నీ ఇంట్లో సమస్యలు ఇప్పుడే మొదలయ్యాయి. కొన్నిరోజుల్లో నీ సంసారం చెల్లా చెదరు అయిపోతుంది, హ హ హ అని గట్టిగ నవ్వాడు.
అమ్మ : తల కి కొంగు కప్పుకొని స్వామీజీ ముందు మొగ్గల మీద కూర్చోని. దండం పెట్టి, ఏంటి స్వామి మీరు అనేది.
స్వామీజీ : నిజాం, మనుషులకి నచ్చని చేదు ఐనా నిజాం.
అమ్మ : స్వామి మేము ఎవరికీ ఏ హామీ చేయ లేదు, మాకే యెందుకు యీ శిక్ష.
స్వామీజీ : నువ్వు నీ బర్త ని బర్త గా చూడక పోవడం వల్ల అంటూ నా వైపు చెయ్యి చూపించాడు.
అమ్మ : అయ్యో స్వామి వాడు నా బర్త కాదు, నా కొడుకు వినయ్.
స్వామీజీ : హ్మ్మ్, పిచ్చి దానా, వాడే నీ కోసం నీ కడుపులో నుండి పుట్టిన నీ అస్సలు బర్త.
అమ్మ : నాకు అర్దం కాలేదు స్వామీ, ఇన్ని రోజులు లేని సమస్య ఇప్పుడు ఏంటి.
స్వామీజీ : ఆతని గురించి ఏదో తప్పు అడుగు వెయ్యాలి అని చూసి ఉంటావ్. లేధా నీకు దూరం చేయాలి అని ఆలోచన చేసి ఉంటావ్. అందుకే నీకు సామ్యాలు మొదలయ్యాయి.
అమ్మ : వాడిని నాకు దూరం చేసే ఆలోచనా? నేనూ ఏం చెయ్యలేదు స్వామి, కాకపోతే ఉద్యోగం వచ్చింది పెళ్లి చేడం అని ఆలోచనలో ఉన్నా అంతే.
స్వామీజీ : అదే నువ్వు చేసే తప్పు, నీ బర్త నీ ఇంకొకరికి ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యాలి అని చూస్తున్నావ్. అంతా కన్న అనర్ధం ఏం ఉంటుంది తల్లి.
అమ్మ : నాకు అసలు ఏం లేదు స్వామీ.
స్వామీజీ : గాథ జన్మలో అతను నీ బర్త, ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నాడు నిన్ను. దాని మరునాడే, అనుకోకుండా అతని మరణం సంభవించింది. తన ప్రేమ ని అనగా నిన్ను వదులుకో లేక తను మళ్ళీ నీ కడుపులోనే పుట్టెడు.
అమ్మ : ఈశ్వరా, నేను నమ్మ లేక పోతున్నా.
స్వామీజీ : నిజాలు యే మనిషి నామడు తల్లి, అది మనిషి నైజం.
అమ్మ : ఇప్పుడు దీనికి పరిష్కారం ఏంటి స్వామి.
స్వామీజీ : నువ్వు అతన్ని పెళ్లి చేసుకోవాలి. భార్య లా అతనితో సంసారం చేయాలి, అప్పుడే నీ సంసారం సుఖ మయం అవుతుంది. నీకు వేరే ధరి లేదు.
అమ్మ : స్వామి వాడు నా కొడుకు, వాడిని పెళ్లి చేసుకుంటే సమాజం ఏం అనుకుంటుంది.
స్వామీజీ : హ్మ్మ్ సమాజం. నీకు సమాజం ముక్యమో నీ సంసారం ముఖ్యమో,అది నువ్వే యెంచు కావాలి.
సమాజమే కావాలి అనుకుంటే, నీ సంసారం రాబొయ్యే రోజులో సర్వ నాశనం అయిపోతుంది. జాగ్రత్త, శుభం భూమి వెల్లు తల్లి. అమ్మ స్వామి దగ్గర నుండి లేచి ఏ మాయం గా నా వైపు చూస్తు నా దగ్గరికి వచ్చింది.
నేను : ఏంటి అమ్మ ఏం అంటున్నాడు స్వామీజీ.
అమ్మ : ఒయ్యయ్ అని నా నోరు మూసి. పరమేశ్వరా క్షమించు అయ్యా అని, వినయ్ ఇవ్వలటి నుండి నువ్వు నన్ను అమ్మ అని పిలవ కుడదు.
నేను : మరి?
అమ్మ : మీ నాన్నల రావేయ్ పోవే అను, లేధా రాధా అని నా పేరు పెట్టి పిలువు.
నేను : ఆ నీకు పూజలు ఉపవాసాలు చేసి పిచ్చి యెక్కింది. అసలు ఏం మాట్లాడు తున్నావో అర్దం అవుతుందా అమ్మ నీకు.
అమ్మ : రెయ్య్ అని నా చొక్కా పట్టుకొని, అమ్మ కాదు నా పేరు రాధా.
నేను : సరే రాధా రావే ఇంటికి వెళ్దాం.
అమ్మ : హ్మ్మ్ ఇది బెటర్, వెల్దాం పద్దండి.
ఇంటికి వెళ్లక అమ్మ నాన్న దగ్గరికి వెళ్లి బొట్టు పెట్టింది.
అమ్మ : ఏమండీ, ఇప్పుడు ఏలా ఉంది.
నాన్న : హ్మ్మ్ బాగానే ఉంది, సరే నేను పెట్రోల్ పంప్ దగ్గరికి వెళ్ళాలి. నిన్నా ఉదయం నుంచీ, యంత్రం లూ సతాయిస్తున్నాయి. జనరేటర్ పని చెయ్యట్ లేదు అని చెప్పి ఒకటే ఫోన్లు వస్తున్నాయి.
అమ్మ : అయ్యో అవ్నా, ఇన్ని దెబ్బలతో ఏల వెళతారు. సరే ఉందండీ వినయ్ ని కూడా తోడు తీస్కు వెల్దురు కానీ, టిఫిన్ చేసి కలిసి వెళ్లండి.
అమ్మ : వినయ్ ఇటు రా.
నేను : ఏంటి రాధా.
నాన్న : ఏంటి రాయ్ మీ అమ్మ ని పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నావ్.
అమ్మ : నేనే చెపాను, ఎలా పిలిస్తే ఏంటి ఇప్పుడు.
అమ్మ : వినయ్ నాన్న తో పాటూ మన పెట్రోల్ పంప్ దాక వెళ్ళు టిఫిన్ చేసాకా.
నేను : హ్మ్మ్ సరే రాధా.
మేము అందరమూ కలిసి టిఫిన్ చేసాక, నేను నాన్న బైటకి వచ్చాం.
నాన్న : అరేయ్ ఏం చేసావ్ రా, మీ అమ్మ యే నిన్ను పేరు పెట్టి పిలువు అని చెప్తుంది.
నేను : ఇదేం చూశావ్, ఇంకా చాలా చూస్తావ్.
నాన్నా : హేయ్ ఏం చేసావో చెప్పు.
నేను : పోదున్నే మనం ఇంటికి వచ్చే తప్పు స్వామీజీ ని కలిసమా. వాడి తో తనకి అసలు మొగుడువి నువ్వు కాదు. నేనే తన కోసం పుట్టిన మొగుడిని అని చెప్పా.
నాన్న : ఓహ్ దాని భక్తి నీ దాని మధ్య ఆయుధం లా వాడుతునావ్ అనమాట. అబ్బా ఏం తెలివి రా నిధి.
నేను : సరే నువ్వు నెక్స్ట్ ఎం చేయలో చెప్తా చూడు.
నాన్నా : హ్మ్మ్ చెపు.
నేను : ఇంకా 3 రోజులు నువ్వు బాగా టెన్షన్ యాక్ట్ చెయ్. అసలు ఏం జరుగుతుందో యేం అర్దం కావట్ లేదు. ఇలాగే గదిస్తే మనం రోడ్డు మధ్యలో వచ్చేస్తాం అన్నట్టు యాక్ట్ చెయ్.
నాన్నా : హ్మ్ సార్.
తర్వాత 3 రోజులు నాన్న నేను చెప్పినట్టు యాక్ట్ చేసాడు. అమ్మ బాగా టెన్షన్ అయిపోయింది, తనకి ఏం తోచట్లేదు.
ఆ తర్వాత రోజు రాత్రి మేము అందరం కలిసి తింటుండగా.
నాన్న : నేను ఇవ్వాలా పెట్రోల్ పంపు దాగరేయ్ పడుకుంటా, మెషిన్ రిపేర్ పని నడుస్తుంది.
అమ్మ : హ్మ్మ్ సరే అంది.
నాన్న బైటకి వెళ్లి వినయ్ అన్నాడు.
నేను : హ్మ్మ్, ఎక్కడికి నాన్న మళ్ళీ పక్క ఊరికా.
నాన్న : ఆహ మన గెస్ట్ హౌస్ కి, బ్రోకర్ గాడు ఒక కాలేజీ అమ్మాయిని తీస్కోస్తా అన్నాడు రాత్రి కి.
నేను: హ్మ్మ్ ఎంజాయ్ చేయండి.
నాన్న : నువ్వు కూడా బాగా ట్రై చేసి కుదిరితే నీ క్రష్ అదే మీ అమ్మ తో ఎంజాయ్ చెయ్ రా.
నేను : అదే పనిలో ఉన్నా నాన్నా.
నాన్న : వయసు పోతే మళ్లీ రాదు వినయ్, సరే బై అని వెళ్లి పోయాడు.
నేను వెళ్లి నా రూమ్ లో కాస్త ఆఫీస్ పని ఉంటె పూర్తి చెస్కోని. ల్యాప్‌టాప్ అలా పకాకు పెటానో లేదో అమ్మ వచ్చి.
అమ్మ : హ్మ్మ్ కాస్త జరిగి పడుకో అని నా బెడ్ యేకింది.
నేను : అదేంటి, నీ గదిలో పడుకోవా?
అమ్మ : నేను ఇక మీద రోజు నీ పక్కానే పడుకుంటా వినయ్, నీకు యేదైనా ప్రాబ్లమ్?
నేను: హ్మ్మ్ ప్రాబ్లమ్. నేను బెడ్ అంతా పొర్లుతాను, కాలు చెయ్ వేస్తాను.
అమ్మ : ఏం పర్వ లేదు వేస్కో, ఆ పరమేశ్వరా అంటూ నా పాకనా పడుకుంది.
నేనూ ఫోన్ గెలుకుతు ఉన్నా.
అమ్మ : వినయ్, ఓయ్ వినయ్.
నేను : ఫోన్ చూస్తు హ్మ్మ్ ఏంటి.
అమ్మ : ఫోన్ పక్కన పెట్టు నీతో మాట్లాడాలి.
నేను : ఫోన్ పక్కానా పెట్టి, అమ్మ వైపు తిరిగి హ్మ్మ్ చెప్పు.
అమ్మ : మీ నాన్నకి అలా దెబ్బలు తగలడం. వ్యాపారం మొత్తమ్ తరుమరు అవ్వడం చూసి, నీకు ఏం బాధ అనిపించట్లేదా?
నేను : బాధగా నే ఉంది, కానీ మనం ఏం చెయ్యగలం.
అమ్మ : మ్మ్మ్, వినయ్ నీకు ఏలాంటి భార్య కావాలి అని కోరిక ఉంది రా.
నేను : నిల అందం గా ఉండాలి, కానీ నాకు ఇంత భక్తి భావం ఉన్నా పెన్లం వద్దు.
అమ్మ : మ్మ్, నేను అంత అందంగా ఉన్నానా.
నేను : హ్మ్మ్ చాలా అంటే చాల.
అమ్మ : హ్మ్మ్మ్ అవ్నా అని నా తల వెనుక చెయ్యి పెట్టి నా నుడిటి మధ్యలో ఉమ్మ్ప్చ్ అని ముద్దు పెట్టింది.
నేను : ఇదే అవకాశం అనుకోని, రాధా చాలా రోజులు గా నీకు ఒక మాట చెప్పాలి అనుకున్నా.
అమ్మ : నా చెంప నిమురుతు, హ్మ్మ్ ఏంటి అది చెప్పు.
నేను : నాకు చాలా రోజులు గా ఓకే కల పడింది. నీకు చేపాలి అంటే బయం వేసింది కోపడ్తావ్ అని.
అమ్మ : అసలు కొప్పడాను చెప్పు.
నేను : నిన్ను నేను పెళ్లి చేసుకుంటూ ఉంటాను, నాన్న మన పకనా నిలపది. మన మధ్య అక్షంతాలు వేసి ఆశీర్వాదం ఇస్తున్నట్టు, ఆ తర్వాత.
అమ్మ : హ్మ్మ్ ఆ తరువాత ?
నేను : వద్దు లే బాగోదు.
అమ్మ : చెప్పు రా.
నేను : మనం శోభనం చేస్కోనట్టు ఇక మీరు నా సర్వస్వం అని. నువ్వు బట్టలూ మొత్తమ్ విపేసి బెడ్ మీద పడుకోని. ఏమండీ రండి సుఖపెట్టా అన్నాను.
అమ్మ : అవ్నా యెన్ని రోజుల నుంచి పడ్తుంది యీ కల నీకు. నాకు ముందే యెందుకు చెప్పలేదు.
నేను : ఏం అనుకుంటావో అని.
అమ్మ : కొంచెం మారి మరీ పడేదా లేక ఒకటే కల నా.
నేను : ఓకే లా పడేది రాధ, నేను ఆ కల యెన్ని సర్లు చూశాను అంటే. నాకు నిన్ను నాగం గా పడుకో పెట్టి నీ పుట్టు మచ్చల మీద. ముద్దు పేటిన చొట్లు కూడా గుర్తు ఉన్నాయి.
అమ్మ : చి నాగ్నం గా పడుకున్నానా?? పుట్టు మచ్చలకి ముద్దులు పెట్టావా, సరే యెక్కడా చెప్పు.
నేను ఆ రోజు అమ్మ బ్రా ప్యాంటీ మీద ఉన్న అప్పుడు చూసిన మచ్చలు అన్నీ చెప్పా.
నేను : నీ పెదలా కిందా, ఎడమ పక్కా, నీ మెడ మీద కుడి పక్కా.
అమ్మ : ఇవ్వి రోజు నువ్వు చూసేవేయ్ గా, అందుకే కలలో అలా పడి ఉంటాయి.
నేను : అబ్బా ఆగు ఇంకా ఉన్నాయ్.
అమ్మ : హ్మ్మ్ సరే ఇంకా ఎక్కడా.
నేను : నీ యెడమా పక్క లోపల ఛాతీ మీద. నీ బొడ్డు కి 2 అంగుళాలు కింద కుడి పక్కా, నీ వెనక యెడమా పక్కా. నడుము మీద బొట్టు బిలంత పుట్టు మచ్చ ఉంది, అల్గే అతి ముక్యంగా. నీ యెడమా తోడ మధ్య లోపల పక్కా 25 పైసా బిల్లు అంతా మచ్చ ఉంది. ఇంకా నీ అనేలోపు, అమ్మ నా నోరు మూసి.
అమ్మ : వినయ్యయ్,ఇంకా చాలు, యీ మచ్చలు అన్నీ నాకు నిజంగా ఉన్నాయ్.
నేను : అవ్నా, కాని యీ కలలు నాకు యెందుకు పడ్తునై.
అమ్మ : యి సృష్టిలో కరణం లేకుండా ఏమి జరగదు.
నేను : హ్మ్మ్మ్ అదీ నిజమే.
అమ్మ : వినయ్ నది ఒక కోరిక తీరుస్తావా.
నేను : హ్మ్మ్ ఏమ్ కోరిక రాధ అడుగు.
అమ్మ : వినయ్ నన్ను పెళ్లి చేస్కో రా అని గట్టిగ కన్లు ముస్కుంది, నేను ఏం అంటానో అని.
నాకు లోపల డ్యాన్స్ చేయాలి అనిపించింది.
నేను : నీకు పిచ్చా, ఏం అడుగుతునావో నీకు అర్దం అవుతుంది. అమ్మ ఇటు చూడు కన్లు తెరువు ముందు అని కొంచెం గట్టిగా అరిచా.
అమ్మ గట్టిక కన్లు మూస్కోని అలాగె బిగు గా పడుకుంది. నేను చా రోజు రోజుకి నీకు పిచ్చి యేకుతుంది అమ్మ, అని బెడ్ మీద నుండి లేచా. అప్పుడూ అమ్మ బెడ్ మీద లేచి కూర్చోని హఠాత్తుగా గ నా చెయ్యి పటుకుంది. అమ్మ కన్లలో నుంచి నీళ్లు కారి పోతున్నాయి.
నేను : హే హే అమ్మా ఏంటి ఆ కన్నీరు. చా యెడవకు ఊర్కో, సరే నీ మధ్య అరిచిన అందుకు క్షమించు.
అమ్మ : సారీ రా, మన కుటుంబ సమస్యలు చూసి వేరే దారి లేక అడిగా.
క్షమించండి అని గట్టిగ ఏడుస్తుది.
నేను : హేయ్ అమ్మ ఇదిగో సారీ చెప్పా గా ఏంటి అమ్మ ఇది చిన్న పిల్లా. చా యెడవకు అని అమ్మ కానిల్లు తుడిచి.
నేనూ అమ్మ మొహం ప్రేమగా ఇరు చేతులతో పడుకోని. అమ్మ ఇటు చూడు నేను చెప్పింది ఒక సరి విను తరువాత నీ ఇష్టం.
అమ్మ : తడిసిన కన్ల తో నా కన్లలోకి కోపం గా చూస్తు. నన్ను పేరు పెట్టి పిలువు అన్నానా, హ్మ్మ్ చెప్పు ఏంటి.
నేను : సరే సరే రాధ సరే నా.
ఇదే నువ్వు నన్ను ఇంతపాడి, నన్ను పెళ్లి చేస్కో రా అని అదిగి ఉంటె. నేను గంతులు ఏస్కుంటూ నిన్ను పెళ్లి చేసుకొనే వాడిని. కనీ నువ్వు ప్రేమతో కాదు, ఇష్టంతో కాదు. మన కుటుంబ సమస్యల వల్ల ఎవరితో చెప్పింది విని. నన్ను పెళ్లి చేస్కోవాలి అనుకుంటునావ్ ఇది కరెక్ట్ ఆ.
అమ్మ : అదేంటి వినయ్ అలా అంటావ్, నీకు తెలిదా నువ్వు అంటే నాకు ప్రాణం అని.
నేను : అది అమ్మగా నా మధ్యలో నీకు ఉన్న ప్రేమ, పెళ్లి చేసుకునే ఆడపిల్ల కాదు గా.
అమ్మ : సరే నువ్వు అంది కూడా సరికే ఒప్పుకుంటా. కానీ నేను నీ కోసమే పుటను అని తెలియక కూడా నేను మీ నాన్న తో ఉండ లేను, అది సృష్టి వ్యతిరేకం.
నేను : నువ్వు నా కోసం పుటవు అని ఎవరు చెప్పారు. పొదునే నువ్వు గుడి దగ్గర మాట్లాడిన స్వామీజీ ఆ.
ఉండు ముందు పొదునే వెళ్లి వాడి బొక్కలు విరగొడ్తాను.
అమ్మ : రెయ్య్ వినయ్ అంటూ నా నోరు తానా చెయ్యి తో మూసి. అలా అనకూడదు తప్పు అని కోపం గా అరిచింది.
నేను : మరి నీ పిచ్చి తాగించ డానికి ఏం చేయను చెప్పు అని గతిగా అరిచా.
అమ్మ : ఏంటి నోరు చాల లేస్తుంది. నేనూ ఎం నీ పెళ్ళాం నీ కాదు నువ్వు అరిస్తే పడదానికి అని అమ్మ గతిగా అరిచింది,.
నేను : అరేయ్ ఏం చేయను మరి నువ్వే చెప్పు.
అమ్మ : మూస్కోని తాళి కట్టి నాతో సంసారం చెయ్యి.
నేను : హా సంసారం చేసి పిల్లల్ని కానాలా.
అమ్మ : చినగా ఆహా హా అని నవ్వు, నా చెంప నిమురుతు. నువ్వు బాగా కష్టపడి నాకు కడుపు చెయ్యి అలాగే కంటను.
నేను : ఛీ నీకు సిగ్గు లేదు.
అమ్మ : హా హా నా మొగుడితో నాకు సిగ్గు ఏంటి. ఇంతకీ యెంతమంది పిల్లలు కావాలి ఏంటి నీకు.
నేను : అబ్బా ఆపు ఇంకా.
అమ్మ : పర్లేదు చెపు నీకు ప్లాన్స్ ఉంటాయి గా.
నేను : నా ప్లాన్ ఒక పాపా ఒక బాబు అని.
అమ్మ : హ్మ్మ్ నాకు ఇప్పుడు 39 సమస్ట్రాలు, పీరియడ్స్ కూడా బాగా రెగ్యులర్ గా ఉన్నాయి. కాబట్టీ నీదే అలస్యం అంటూ చీర కొంగు పాటుకొని కిందకు లాగింది.
అమ్మ గ్రీన్ కలర్ బ్లౌజ్ చాల పల్చగా ఉంది. అందులో అమ్మ బ్ర వేసుకో లేదు అనుకుంటా తన గట్టి పాడిన సంల ముచ్చికలు. నాకు బ్లౌజ్ మధ్యలో స్పష్టత గా కనపడుతున్నాయి. నాకు అమ్మ ని అలా చూసి పిచ్చి యెక్కి పోయింది. ఆ సంల ని చూస్తుంటే అబ్బా రెండు చేతులతో పట్టుకోవలని అని ఆశగా ఉంది.
అమ్మ : ఒయ్యయ్ ఏంటి చూస్తున్నావ్, అంటూ రెండు సల్లూ చేతులలో. కింద నుంచి పట్టుకొని, అలా పైకి ఊపి బాగునాయా.
నీకు అడ్డూ గా ఉంటుంది అని బ్ర కూడా వేసుకో లేదు.
నేను : రాధ ఏం చేస్తున్నావ్.
అమ్మ : ఇష్ష్హ్ అని నా నోటి మీద వేలు పెట్టి, ఇంకేం మాట్లాడకండి.
ఇక నువ్వే నా బర్త ఇదే ఫైనల్ అంటూ. నా రెండు చేతులు పెట్టుకోని తన బ్లౌజ్ మధ్యలో సన్లా మీద పెట్టుకోని.
అమ్మ : సిగ్గు విడిచి చెప్తున్నా, మీకు నేను ఇస్టం అయితే పడుకోండి. లేదు అంటూ తల వంచి ఇదే నా కర్మ అనుకుంటా అని చిన్నగా బాధతో అంది.
అంతే ఫ్రెండ్స్ మిగిత కథ తర్వాత పార్ట్ లో చెప్తాను. స్నేహితులు మీకు నా కథ నచ్చినట్లు ఉంటె. దయ చేసి నాకు కామెంట్ చెయ్యండి